Jordanezen ‘opgezonden’ naar Veenhuizen

Het 19e-eeuwse verhaal van ‘de continue worsteling met armoede, landloperij en dakloosheid’ is een Europees erfgoedverhaal. Destijds raakten in heel Europa grote bevolkingsgroepen op drift, ook in Nederland. Velen ontvluchtten het eens zo welvarende Amsterdam. Landlopers werden opgepakt en opgezonden naar een van de Koloniën van Weldadigheid, ook wezen en te vondeling gelegde kinderen. Hoe was de thuissituatie van hen die vanuit de Jordaan werden opgezonden, of komende vanuit Veenhuizen in deze wijk een onderkomen vonden. De Jordaan was eeuwenlang het vestigingsgebied voor ambachtslieden en hun gezinnen. Maar in de negentiende eeuw raakten hun huizen in verval. Circa 82% van de huizen stonden aan gangen en vormden stedenbouwkundige ensembles achter de gevelwanden die in de volksmond forten werden genoemd. Ze werden aangeduid als krotten en sloppen. Daarin woonden toen veel losse arbeiders, vent(st)ers en thuiswerk(st)ers en tenslotte de sociaal meest kwetsbaren: alleenstaande ouderen, werklozen, gehandicapten en invaliden.
Mieke Krijger heeft nakomelingen van bewoners van de zes gangen die deel uitmaken van Het Gangenproject, Willemsstraat 22-110 opgespoord. Van twaalf nakomelingen liet zij portretfoto’s maken en startte vervolgens een onderzoeksproject om de levensgeschiedenissen van hun voorouders te reconstrueren. Tijdens de lezing wordt de aandacht gevestigd op bewoners van de Wijde Gang, Willemsstraat 24-64A wier leven werd getekend door een verblijf in Veenhuizen.

Organisatie: afdeling Zuid.